Voor het kunstwerk heb ik gezocht naar een toepassing die zowel inhoudelijk als visueel aansluit bij één van de uitgangspunten van de opdracht: verbinding tussen de verschillende plekken in het stadhuis, maar ook verbinding met de gebruikers van het gebouw.

In het gebouw zijn meerdere kolommen aanwezig die ondersteuning bieden. Tevens vormen zij een terugkerend en verbindend visueel element door het hele pand heen. Een mooi bijkomend gegeven is dat kolommen symbolisch gezien de dragende elementen van het gebouw zijn. Ze zijn letterlijk de pijlers waarop “het (t)huis van de stad” gebouwd is en waarop het steunt.

Kapitelen als silhouetten

Ik wil sommige kolommen accentueren door kapitelen aan te brengen die het dragende karakter van het gebouw versterkt. De kapitelen zijn opgebouwd uit de silhouetten van verschillende Zoetermeerders. Die silhouetten tonen verschillende levensstadia: geboorte, jeugd, volwassenheid en ouderdom. Ook tonen ze de verschillen en overeenkomsten in uiterlijk, gender, cultuur en achtergrond.

Ik wil een symbolische verbinding maken tussen de letterlijke steunpilaren van “het (t)huis van de stad” en de figuurlijke dragers/steunpilaren van Zoetermeer, namelijk de grondleggers, de bewoners, de bezoekers en de bestuurders van de stad. Zij vormen gezamenlijk het fundament dat de gemeenschap maakt, draagt, vormt en overeind houdt.

Samenspraak

Er wordt een oproep gedaan aan de inwoners van Zoetermeer, om mensen voor te dragen die zij als steunpilaar in hun omgeving ervaren. Wie “dragen de gemeenschap”? Dit kan een familielid zijn, of iemand anders die inspireert of op één of andere manier een positieve bijdrage levert aan hun leven of dat van de gemeenschap. Het zou mooi zijn om een zo divers mogelijk aanbod te hebben van mensen die zowel in leeftijd als achtergrond verschillen.

Een korte motivatie met daarin beschreven waarom deze mensen zo worden gewaardeerd zou een extra aanvulling kunnen zijn. Deze teksten kunnen later verwerkt worden op bordjes bij de kapitelen, waarin eventueel ook de namen verwerkt kunnen worden. Op deze manier worden de individuele verhalen achter deze mensen bekend die nu tot universele silhouetten geworden zijn. De kolommen gezamenlijk visualiseren een verhaal over leeftijd, gender en achtergrond.

De combinaties van 2 portetten op 1 kolom visualiseren verschillende intermenselijke verhoudingen. Ik wil hiermee benadrukken dat het een plek is dóór en vóór de hele gemeenschap. Een plek waar mensen thuis kunnen zijn, elkaar kunnen ontmoeten, kunnen leren en zich kunnen verwonderen…

Uitvoering van de kapitelen

Een kapiteel of kopstuk is de bekroning/beëindiging bovenaan de zuil, om de “last” op een smaller draagvlak over te brengen. De losstaande kolommen op de onderste etages van het gebouw, die “het grootste gewicht moeten dragen”, kunnen worden voorzien van kapitelen.

Bij de losstaande kolommen op de begane grond en niveau Stadshuisplein kunnen kapitelen worden aangebracht. Per kolom komen er twee kapitelen. Aan de voorkant ogen de kapitelen als ondersteunende sier-/kooflijsten. Aan de zijkant van de kapitelen zijn de silhouetten van de verschillende personen waarneembaar. De silhouetten in de kapitelen worden versterkt door de schaduwwerking van het aanwezige licht in de ruimte. De steunpilaren waarop de kapitelen aangebracht worden zijn 45 cm breed en 3,5 tot 4 meter hoog. De kapitelen meten circa 45cm x 66cm x 120 cm. Ze zijn gemaakt van porselein-gips of wit beton.

De kolommen staan verspreid over zowel publieke, politieke als kantoorruimtes, maar zijn door hun hoogte goed zichtbaar. Tevens worden de niet-losstaande kolommen in het gebouw door deze toepassing ook benadrukt als onderdeel van het skelet van het gebouw.